بررسی کارایی شاخص‌های نور روز در ارزیابی کیفیت آسایش بصری کاربران (مطالعۀ موردی: فضاهای آموزشی دانشکده‌های معماری شهر تهران(

Investigation of illuminance-based metrics in predicting occupant’s visual comfort (case study: Architecture design studios)

اطمینان یافتن از ورود مقادیر مناسبی از نور روز به داخل فضا، به خصوص در فضاهای آموزشی، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است؛ زیرا در کنار تأثیر مثبت نور طبیعی بر خلق‌وخو، تمرکز و کیفیت یادگیری دانش‌آموزان و دانشجویان، وجود نور بیش از حد نیاز و عدم کنترل آن، منجر به بروز خیرگی و نارضایتی بصری می‌شود. هدف این مقاله ، بررسی میزان قابل اعتماد بودن ارزیابی‌های حاصل از شاخص‌های نورسنجی در فضاهای آموزشی است؛ به این منظور، عملکرد نور روز در تعدادی از آتلیه‌های طراحی معماری دانشگاه‌های تهران به دو روش " شبیه‌سازی و محاسبه‌ی شاخص‌های مربوط به نور و خیرگی" و " مطالعه‌ی میدانی و آگاهی از نظرات کاربران به کمک پرسشنامه" مورد بررسی قرار گرفته و نتایج بدست‌امده از دو روش با یکدیگر مقایسه شده‌اند.

Daylight and glare metrics are useful to quantify visual performance, minimize visual discomfort, and promote energy savings. This study evaluates the performance and robustness of some dynamic and static daylight and glare metrics by field studies in twenty architectural studios, daylit by different strategies (i.e., skylight, clerestory, side-lit windows). Experimental datasets (measurements and questionnaire surveys) were collected from three universities during different months. The daylight and glare metrics were also calculated by simulation and compared to occupants’ responses and onsite measurement. Based on the results, the metrics are rated based on their consistency with occupants’ perception